Deze lente hebben Corry Vos, Ton Joore en ik natuurbelevingsactiviteiten georganiseerd in verpleeghuis de Grevelingen, Mariaoord en St Janshof. Er waren telkens 15 tot 20 bewoners bij. Tineke van Wegberg maakte foto’s en Sonja Onstenk was er bij in het kader van haar snuffelstage. We hebben bloembollen en knollen bekeken, wortelstokken en penwortels en alles wat er onder de grond te zien is, bekeken, gevoeld, geroken en toostjes met selderijsalade geproefd. Het ging er vrolijk aan toe, we hebben veel gelachen. Enkele voorvallen:

N.a.v. het thema Bollen en Knollen kwam de aardappel als voorbeeld van een knol voorbij: 1 strak in zijn velletje en 1 verschrompelde met scheuten.Een Mw. had al verteld over haar tuin en de boerderij van haar ouders, herinneringen van een 90 jarige. Zij zegt wijzend naar de aardappels: "die ene verrimpelde zijn wij en die andere de jongelui, mar in die irste zit vul mir in!" Hoe zo natuurbeleving op maat? 

We hadden ook vazen met bloemen meegebracht met van alles wat er op dat moment bloeit. Zo was daar de paardenbloem, ik had hem de vorige dag uitgestoken en de meeste bloemen waren veranderd in grote pluizebollen. “Wie wil er 100 jaar worden?” Een vrouwtje van 94 wilde dat wel, zij was uiteindelijk al een heel eind op weg. Ze blies haar wangen bol en blies de meeste zaadpluisjes de lucht in. Niet allemaal, maar ik hoop toch dat ze de 100 haalt.

Het fluitenkruid was ook zo’n ding. Bij de 2 eerste groepen hadden zowel wij als een paar van de deelnemers hardnekkig geprobeerd hiervan een fluitje te maken, helaas zonder succes. De 3e bijeenkomst kon ik het niet laten om het nog eens de proberen. En tot mijn grote verbazing kwam er een flinke fluittoon uit, gevolgd door enthousiast applaus en gejuich. Een klein dametje van 96 jaar wilde er heel graag ook eens op blazen. Stralend zei ze “nu weet ik eindelijk waarom het fluitenkruid heet, heb ik weer iets bijgeleerd en dat op mijn leeftijd.”  

En daar doen we het voor!

Will Sliphorst