- Tineke Cramer
Stapstenen Groote Wetering in 2022
Kleine vosDit adoptiegebied van de IVN is ook dit jaar weer regelmatig bezocht. Half maart was het alweer feest voor de Wilgenlangsprietmotjes. De wilgenkatjes bloeiden en dus werd er volop gesnoept, niet alleen door de Wilgenlangsprietmotjes, liefhebbers genoeg als de zon even schijnt. Uit alle spleetjes en gaten komen ze tevoorschijn, de hommels en bijen, verschillende vliegensoorten, kevertjes en wantsen.
Geelbruine bandspanner Een maandje later slopen ook de eerste libellen uit, de Vuurjuffers (de Bruine winterjuffers overwinteren en komen op de eerste zonnige dagen al tevoorschijn). De Oranjetipjes kondigden op 10 april het voorjaar aan. Op 23 april heeft een deel van de insectenwerkgroep het gebied afgespeurd naar alle aanwezige insecten. De nakomelingen van de voorjaarsvlinders snoepten van het vers uitgelopen blad. In mei trof ik een Kleine vos aan in de zon op het insectenhotel. De laatste jaren waren ze nauwelijks te zien, hopelijk gaat het nu weer de goede kant op. Alle waarnemingen zijn weer genoteerd en opgenomen in de bijgevoegde tabellen (tabel 1 dagvlinders, tabel 2 libellen, tabel 3 nachtvlinders en micro’s, tabel 4 overige insecten).
Groot avondrood Het aantal soorten libellen was laag dit jaar. Dat kan mede komen doordat de plassen niet erg toegankelijk waren, zodat er gemakkelijk soorten over het hoofd gezien worden. Ook waren de plassen langere tijd volledig bedekt met waterplanten. De minder algemene Kanaaljuffer, die hier pas een paar jaar aanwezig is, was er dit jaar ook. De algemene Steenrode heidelibel lijkt hier in aantal af te nemen, de Bruinrode heidelibel was wel aanwezig, net als de algemene Bloedrode heidelibel. De nachtvlinders zijn weer regelmatig geteld. De Spaanse vlag, die dit jaar op veel plaatsen te zien was, dook ook hier op. Een andere nieuwe nachtvlinder was de Geelbruine bandspanner, een zeldzame soort. De verschillende pijlstaartvlinders blijven natuurlijk altijd spectaculair: zo zagen we Groot avondrood en de Populierenpijlstaart.
Sluipwesp en rupsen St-Jacobsvlinder Zebrarupsen van de St-Jacobsvlinders zagen we lekker eten van het Jacobskruiskruid, denkend dat ze door het gif veilig waren. Dat was niet altijd zo, zie op bijgaande foto de sluipwesp haar eitjes in de rups prikken! Daar komt dus geen vlinder meer uit.
Link naar tabellen:
2022_Tabel-1_Stapst_GW_dagvlinders_2005-2022.pdf
2022_Tabel-2_Stapst_GW_Libellen__2005-2022.pdf
2022_Tabel-3_Stapst-GW_micro-macro-nachtvlinders.pdf
2022_Tabel-4_Stapstenen_waarnemingen-overige_insecten.pdf
De tweede Bioblitz in 2022 georganiseerd door de natuurschool IVN Den Bosch werd met 16 personen goed bezocht. In groepjes of alleen werd er in het gebied naar de biodiversiteit gekeken. In 1,5 uur vonden we ongeveer 120 soorten, de teller staat nu op 170 soorten. Zie voor alle soorten de 
Vol goede moed waren er weer plannen gemaakt om dit gebied regelmatig te inventariseren. Helaas bleef de Corona-pandemie het hele jaar op en af gaan. Het begon met een lockdown en aan het eind van het jaar was het weer hetzelfde. Het werd dus veel individueel werk, maar een paar keer zijn we met wat meer man aan de slag geweest. De nachtvlinderval heeft tien keer gestaan, in alle maanden behalve januari, april (koud!), en december. Op 4 september heeft voor de jeugd het vlinderlaken gestaan in het kader van de Nationale nachtvlindernacht. De meest bijzondere vlinder, die we op het laken kregen, was het Blauwe weeskind, Catocala fraxini, helaas te laat voor de jeugd. Het is een grote trekvlinder, die in Noord-Brabant hoogst zelden gezien is.
Het weer was dit jaar heel anders dan de voorgaande warme droge jaren. De eerste helft van februari lag er zo’n 20 cm sneeuw met temperaturen tot 15 graden onder nul. De tweede helft van deze maand stegen de temperaturen snel en begon er van alles te vliegen. Maart was redelijk gemiddeld, maar april bracht weer flink wat kou. Over het algemeen was het een somber, nat jaar, afgezien van de herfst die wat droger verliep. De naaktslakken waren in ieder geval zeer tevreden met de hoeveelheid nattigheid, zij waren met honderden aanwezig.
De eerste inventarisatie een jaar na de langdurige warmte en droogte van 2018. Vanaf juli was er veel verdroogd met tot gevolg dat er voor o.a. rupsen weinig te eten was. Dit heeft natuurlijk gevolgen. Het aantal vlinders neemt ook al jaren af, waarvoor diverse oorzaken zijn. Er was dit jaar in het hele land veel aandacht voor alle insecten die in aantallen sterk afnemen. Dit geldt niet alleen voor vlinders, waarvan verschillende soorten gestaag afnemen, maar ook voor libellen. Sinds de waterkwaliteit eind vorige eeuw sterk verbeterd was, ging het erg goed met libellen, maar de laatste jaren stagneert dit ook. Gelukkig wordt er veel onderzoek gedaan, zodat de verschillende oorzaken duidelijker worden en er hopelijk iets aan gedaan kan worden.
Een jaar met extremen was het, 2018. Een zeer zachte, sombere januari met een heftige storm. Een winter die pas in februari op gang kwam en ook in maart flink doorwinterde. April begon fris maar in heel korte tijd sprongen de temperaturen omhoog en half april zaten we al boven de 25 graden. De meimaand van 2018 was de warmste van de laatste eeuwen, en zo ging het deze lange droge zomer verder. Het gevolg was grote droogte alom en zelfs voor de warmte-minnende vlinders en libellen 
Januari 2017, sneeuw en ijs in het gebied. De Hazelaar was in bloei, zoals het hoort in deze tijd. Begin maart was er volop zon, zodat de winter-overwinteraars tevoorschijn konden komen. De eerste Dagpauwogen en Citroenvlinders gingen op zoek naar nectar in een lekker lentezonnetje. Eind maart kwamen de Boomblauwtjes uit hun pop en vlogen de Wilgenlangsprietmotjes rond de bloeiende wilgen.
Ligging: 
