- Rien van Eck
De Groote Wetering/Stapstenen
Ligging: De Groote Wetering loopt van het natuurgebied Maashorst richting 's-Hertogenbosch, waar hij via de Zandvang (ten noorden van bedrijventerrein De Brand) in de Aa uitmondt. Het laatste deel is een oorspronkelijk riviertje, dat de scheiding vormt tussen de gemeenten 's-Hertogenbosch en Sint-Michielsgestel. Het oostelijk deel is gegraven.
Omvang: de Groote Wetering is 12 km lang.
Beheer: Waterschap Aa en Maas i.s.m. de gemeente 's-Hertogenbosch. De twee 'stapstenen' worden door het IVN/VNW 's-Hertogenbosch beheerd en zijn alleen toegankelijk onder begeleiding van het IVN.
De tweede Bioblitz in 2022 georganiseerd door de natuurschool IVN Den Bosch werd met 16 personen goed bezocht. In groepjes of alleen werd er in het gebied naar de biodiversiteit gekeken. In 1,5 uur vonden we ongeveer 120 soorten, de teller staat nu op 170 soorten. Zie voor alle soorten de 
Vol goede moed waren er weer plannen gemaakt om dit gebied regelmatig te inventariseren. Helaas bleef de Corona-pandemie het hele jaar op en af gaan. Het begon met een lockdown en aan het eind van het jaar was het weer hetzelfde. Het werd dus veel individueel werk, maar een paar keer zijn we met wat meer man aan de slag geweest. De nachtvlinderval heeft tien keer gestaan, in alle maanden behalve januari, april (koud!), en december. Op 4 september heeft voor de jeugd het vlinderlaken gestaan in het kader van de Nationale nachtvlindernacht. De meest bijzondere vlinder, die we op het laken kregen, was het Blauwe weeskind, Catocala fraxini, helaas te laat voor de jeugd. Het is een grote trekvlinder, die in Noord-Brabant hoogst zelden gezien is.
Het weer was dit jaar heel anders dan de voorgaande warme droge jaren. De eerste helft van februari lag er zo’n 20 cm sneeuw met temperaturen tot 15 graden onder nul. De tweede helft van deze maand stegen de temperaturen snel en begon er van alles te vliegen. Maart was redelijk gemiddeld, maar april bracht weer flink wat kou. Over het algemeen was het een somber, nat jaar, afgezien van de herfst die wat droger verliep. De naaktslakken waren in ieder geval zeer tevreden met de hoeveelheid nattigheid, zij waren met honderden aanwezig.
De eerste inventarisatie een jaar na de langdurige warmte en droogte van 2018. Vanaf juli was er veel verdroogd met tot gevolg dat er voor o.a. rupsen weinig te eten was. Dit heeft natuurlijk gevolgen. Het aantal vlinders neemt ook al jaren af, waarvoor diverse oorzaken zijn. Er was dit jaar in het hele land veel aandacht voor alle insecten die in aantallen sterk afnemen. Dit geldt niet alleen voor vlinders, waarvan verschillende soorten gestaag afnemen, maar ook voor libellen. Sinds de waterkwaliteit eind vorige eeuw sterk verbeterd was, ging het erg goed met libellen, maar de laatste jaren stagneert dit ook. Gelukkig wordt er veel onderzoek gedaan, zodat de verschillende oorzaken duidelijker worden en er hopelijk iets aan gedaan kan worden.
Een jaar met extremen was het, 2018. Een zeer zachte, sombere januari met een heftige storm. Een winter die pas in februari op gang kwam en ook in maart flink doorwinterde. April begon fris maar in heel korte tijd sprongen de temperaturen omhoog en half april zaten we al boven de 25 graden. De meimaand van 2018 was de warmste van de laatste eeuwen, en zo ging het deze lange droge zomer verder. Het gevolg was grote droogte alom en zelfs voor de warmte-minnende vlinders en libellen 
Januari 2017, sneeuw en ijs in het gebied. De Hazelaar was in bloei, zoals het hoort in deze tijd. Begin maart was er volop zon, zodat de winter-overwinteraars tevoorschijn konden komen. De eerste Dagpauwogen en Citroenvlinders gingen op zoek naar nectar in een lekker lentezonnetje. Eind maart kwamen de Boomblauwtjes uit hun pop en vlogen de Wilgenlangsprietmotjes rond de bloeiende wilgen.
De jaarlijkse nachtvlindernacht van de Vlinderstichting stond dit jaar gepland op vrijdag 6 september, laat in het jaar met als voordeel dat het vroeg donker is.
