In 2018 is er een nieuw gedeelte van het nat/dras-gedeelte van het Karregat geplagd (zie verslag 2018), om de vergrassing en dichtgroei tegen te gaan. Toch gaat het met de Waterlobelia steeds slechter. Na het hoogtepunt met een explosie van Waterlobelia’s van pakweg tien jaar geleden, waren er in de laatste jaren nog ongeveer 100 stuks Waterlobelia’s te zien. Dit jaar, na de tweede zeer droge zomer, is het aantal door de verschroeiende zon (40 graden!)gedecimeerd tot ongeveer 25 stuks. De hoofdoorzaak van het bijna verdwijnen van de Waterlobelia is de jarenlange structurele daling van het waterniveau. Het langdurig droogvallen van het zomerbed van het ven blijkt fataal te zijn voor de kwetsbare en steeds zeldzamere Waterlobelia.
Positief is dat naast de bekende Levendbarende hagedis en Rugstreeppad ook een Alpenwatersalamander en een Kleine watersalamander zijn aangetroffen.
De eerste inventarisatie een jaar na de langdurige warmte en droogte van 2018. Vanaf juli was er veel verdroogd met tot gevolg dat er voor o.a. rupsen weinig te eten was. Dit heeft natuurlijk gevolgen. Het aantal vlinders neemt ook al jaren af, waarvoor diverse oorzaken zijn. Er was dit jaar in het hele land veel aandacht voor alle insecten die in aantallen sterk afnemen. Dit geldt niet alleen voor vlinders, waarvan verschillende soorten gestaag afnemen, maar ook voor libellen. Sinds de waterkwaliteit eind vorige eeuw sterk verbeterd was, ging het erg goed met libellen, maar de laatste jaren stagneert dit ook. Gelukkig wordt er veel onderzoek gedaan, zodat de verschillende oorzaken duidelijker worden en er hopelijk iets aan gedaan kan worden.
ovember is de basiscursus afgesloten met een excursie op Haanwijk. Op deze prachtplek, op de laatste herfstdag, genoten we van een kleurrijke compilatie van alles wat deze cursus leuk maakt. We zagen het blauw van de Boomklever terwijl hij zijn fluittonen en trillers liet horen. We bewonderden bladeren in kleuren met alle accenten. We bestudeerde korstmossen in grijsgroene kleuren. We ervoeren de lijnen van het landschap aangekleed met fraaie boomsilhouetten.
Met acht deelnemers vertrokken we uit Rosmalen, het begon goed, in Rosmalen zagen we een stuk of zes patrijzen en op weg naar de Hemelrijksewaard werden we verrast op torenvalk, buizerd ooievaar, grote zilverreiger en blauwe reiger.
Maandagavond 2 december 20:00 uur stonden 12 leden van de Vogelwerkgroep klaar op het parkeerterrein van Perron3 in Rosmalen om uilen te gaan luisteren. Vanwege de verkeersveiligheid wilde ik niet met meer dan 3 auto's op pad en heb 2 leden moeten teleurstellen. Al meer dan 10 jaar maak ik 's-winters een rondje van Rosmalen naar de Kruisstraat en via Maliskamp en Wamberg en Coudwater weer terug. Het doel is om een indruk te krijgen hoe het met de bosuilen is gesteld. Dit jaar zijn we in december al gegaan omdat de bosuilen steeds vroeger gaan broeden en in januari al op de eieren kunnen zitten.
Vrijdagmorgen 29 november. Aan het woord is Mart van Lierop. We staan op het dak van het JBZ en een jarenlange wens is in vervulling gegaan: een slechtvalkenkast op het ziekenhuis. Prachtig weer, een adembenemend uitzicht en enkele heel blije mensen. Daarbij denk ik vooral aan dokter David, zijn enthousiaste kreten waren niet van de lucht. Heerlijk ! Hij is van plan een reportage te gaan maken over het wel en wee van de (uiteraard nog te verwachten) slechtvalken.